داستان های تربیتی داریم که می خواهیم آنها را با لحن های موفق و موید فضای داستان قابل شنیدن کنیم
تا آنجا که مثل یک نمایش نامه رادیویی اجرا شود و هر گوینده ای با صدای خود و شخصیت زن و مرد و پیر و جوان در آن معلوم شود.
سرعت ضبط خسته کننده و کسل کننده نباشد
لحن ها مسخره آمیز و سبک نباشد
فضای داستان مهربان و جدی و جذاب و با شور و هیجان جلو برود.