قرارداد هوشمند چیست؟

قراردادهای هوشمند به طور بالقوه یکی از مفیدترین ابزارهای مرتبط با بلاکچین هستند و می‌توانند انتقال همه چیز از بیت کوین و ارزهای دیجیتالی در سراسر جهان را امکان‌پذیر کنند. برای پاسخ به سوال قرارداد هوشمند چیست؟ باید بگوییم که قراردادهای هوشمند خودکار، برنامه‌های اتوماسیون تجاری هستند که در یک شبکه غیر متمرکز مانند بلاکچین اجرا می‌شوند و از آنجا که آن ها قادر به حذف مراحل اضافی اداری هستند، قراردادهای هوشمند یکی از جذاب‌ترین ویژگی‌های مرتبط با فناوری بلاکچین است.

در حالی که بلاکچین به عنوان نوعی پایگاه داده عمل می‌کند، تایید می‌کند که معاملات انجام شده است، قراردادهای هوشمند شرایط از پیش تعیین شده را اجرا می‌کنند. شما می‌توانید قراردادها را به عنوان یک کامپیوتر که در حال برنامه‌ نویسی “اگر / سپس” یا مشروط است، در نظر بگیرید.

اساسا، پس از تحقق برخی شرایط خاص یک قرارداد هوشمندٰ مثلا اگر کالاها به بندر برسند، دو طرف توافق می‌کنند که ارز رمزنگاری شده مبادله کنند، آن ها می‌توانند انتقال بیت کوین، پول دیجیتال یا دریافت محموله خاص را به صورت خودکار انجام دهند.

در پاسخ به سوال قرارداد هوشمند چیست؟ می‌توان گفت قرارداد هوشمند یک قرارداد خوداجرایی است که شرایط توافق‌نامه بین خریدار و فروشنده مستقیما در خط کد نوشته شده است. کد و توافق‌نامه‌های موجود در آن در شبکه توزیع شده و غیر متمرکز در بلاک چین وجود دارد. کد فرآیند اجرا را کنترل می‌کند و معاملات قابل پیگیری و برگشت ناپذیر هستند.

قراردادهای هوشمند اجازه می‌دهد معاملات و توافق‌نامه‌های مطمئن بدون نیاز به مرجع مرکزی، سیستم حقوقی یا سازوکار اجرایی خارجی در بین اشخاص ناشناس، گمنام انجام شود.

قراردادهای هوشمند برای اولین بار در سال 1994 توسط نیک سابو، دانشمند آمریکایی که 10 سال قبل از اختراع بیت کوین یک ارز مجازی به نام “بیت طلا” اختراع کرد، ارائه شد. وی قراردادهای هوشمند را پروتکل‌های معاملاتی رایانه‌ای تعریف کرد که شرایط قرارداد را اجرا می‌کنند. او می‌خواست عملکرد روش‌های معاملات الکترونیکی مانند POS (نقطه فروش) را به حوزه دیجیتال گسترش دهد.

مطلب پیشنهادی: کاربردهای داده کاوی

قرارداد هوشمند چیست؟ درک رمزها و قراردادهای هوشمند

در پاسخ به سوال قرارداد هوشمند چیست؟ باید بگوییم به عنوان مثال، یک شرکت بیمه می‌تواند با استفاده از قراردادهای هوشمند آزادسازی مطالبات خود را بر اساس حوادثی مانند سیل در مقیاس بزرگ، طوفان یا خشکسالی به طور خودکار انجام دهد یا هنگامی که یک محموله به بندر ورودی رسید و سنسورهای اینترنت اشیا تأیید کرد که محتویات باز نشده و در طول سفر به درستی ذخیره شده است، بارنامه می‌تواند به طور خودکار صادر شود.

قراردادهای هوشمند همچنین مبنایی برای انتقال رمز ارز و رمزهای دیجیتالی است (در اصل نمایشی دیجیتالی از یک دارایی فیزیکی یا یک ابزار مفید است). به عنوان مثال، نشانه‌های زنجیره بلوک Ethereum ERC-20 و ERC-721 خود قراردادهای هوشمند هستند.

قراردادهای هوشمند می‌توانند انتقال سایر ارزهای رمزپایه مانند بیت کوین را کنترل کنند.

به گفته مارتا بنت، تحلیلگر اصلی تحقیقات فارستر، بیشتر شبکه‌های بلاکچین سازمانی از نشانه‌ها استفاده نمی‌کنند. در این موارد، قوانین موجود در قراردادهای هوشمند بر نحوه تخصیص توکن‌ها (ارز دیجیتالی که خود بلاکچین مستقل ندارد) و تعریف شرایط انتقال حاکم است.

چگونگی تقلید قراردادهای هوشمند از قوانین تجارت

بعد از توضیح قرارداد هوشمند  به بیان چگونگی تقلید قراردادهای هوشمند از قوانین تجارت می‌پردازیم.

مردم اغلب می‌پرسند چه عواملی باعث می شود که قراردادهای هوشمند متفاوت از نرم‌افزار اتوماسیون قوانین کسب و کار یا روش‌های ذخیره شده باشد. پاسخ این است که از نظر مفهومی، اصل یکسان است؛ اما قراردادهای هوشمند می‌توانند از فرایندهای خودکار پشتیبانی کنند، که از مرزهای یک شرکت گسترش می‌یابد و شامل چندین سازمان می‌شود، روش‌های موجود اتوماسیون قوانین تجاری نمی‌تواند چنین کاری را انجام دهد.

به عبارت دیگر، از آنجا که کد قرارداد هوشمند در بالای بلاکچین اجرا می‌شود، قوانین می‌توانند نه تنها در شرکتی که قرارداد هوشمند را رمزگذاری کرده است، بلکه برای سایر شرکای تجاری مجاز به حضور در بلاکچین نیز اعمال شوند.

به عبارت دیگر، آن‌ها کدهایی هستند که آنچه را که برای آن برنامه ریزی شده است انجام می‌دهند. اگر قوانین کسب و کار، بد تعریف شده باشند و یا برنامه نویس به درستی کار انجام ندهد، نتیجه مطلوبی حاصل نخواهد شد. 

تبدیل قوانین تجارت به کد به طور خودکار نتیجه را به یک توافقنامه قابل اجرا از نظر قانونی بین طرفین درگیر تبدیل نمی‌کند. بنت می‌گوید، اگرچه ابتکاراتی با هدف ایجاد قراردادهای هوشمند به طور خودکار از نظر قانونی الزام آور وجود دارد، اما این مسیر، حداقل در حال حاضر، مملو از دشواری و خطر است. این به این دلیل است که هیچ تعریف استاندارد توافق شده‌ای از قرارداد هوشمند وجود ندارد.

یک قرارداد هوشمند فقط به اندازه قوانینی است که برای اتوماسیون فرآیندها استفاده می‌شود، به این معنی که برنامه نویسی با کیفیت بسیار مهم است. همچنین در یک قرارداد هوشمند صحت داده‌های موجود نیز بسیار اهمیت دارد. زیرا مفاد قرارداد هوشمند، پس از وضع قوانین، قابل تغییر نیستند. پس از نوشتن قرارداد، نه کاربر و نه برنامه نویس نمی‌توانند آن را تغییر دهند. بنابراین اگر داده‌ها درست نباشند قرارداد هوشمند نمی‌تواند به درستی کار کند.

داده‌ها به زنجیره بلوک هدایت می‌شوند و برای اجرای قرارداد هوشمند از منابع خارجی، به ویژه فیدهای داده و API ها استفاده می‌شوند.

مطلب پیشنهادی: ERP چیست؟

اوراکل می‌تواند مبتنی بر نرم افزار یا سخت افزار باشد. به عنوان مثال یک اوراکل سخت افزاری، ممکن است یک سنسور RFID در یک کانتینر بار باشد که اطلاعات مکان را به طرف ‌های قرارداد هوشمند انتقال می‌دهد. در مقابل، یک اوراکل نرم افزاری می‌تواند برنامه‌ای باشد که اطلاعات مربوط به بورس اوراق بهادار را از طریق API تغذیه می کند، مانند تغییر نرخ بهره یا نوسان قیمت سهام.

در این حالت، هنگامی که در بورس ریسک می‌کنید و قیمت سهام افزایش می‌یابد، یک طرف پول می‌گیرد در حالی که طرف دیگر آن را از دست می‌دهد. قرارداد هوشمندی که این مناسبات را تعیین می‌کند به داده‌های قیمت بازار نیاز دارد و API مربوط به آن از طرف ارائه دهنده داده ارائه می‌شود.

اگرچه بلاکچین‌ها ممکن است در ده‌ها یا هزاران سرور غیرمتمرکز باشند، اما قراردادهای هوشمند این گونه نیستند. آن ها روی یک سرور اجرا می‌شوند. سرورهای بلاکچین در نحوه کار یک قرارداد هوشمند خاص قابل مشاهده نیستند. هر کنسرسیومی از شرکت‌ها که بخشی از یک شبکه بلاکچین هستند برای اطلاعاتی که در قرارداد هوشمند ارائه می‌شود باید به یک سرور اعتماد کنند.

اگر شرکت شما بخشی از کنسرسیوم بلاکچین است،  به عنوان مثال یک زنجیره تأمین، هیچ راهی برای دانستن آنچه در این قرارداد هوشمند است ندارد.

قرارداد هوشمند چیست؟ و مشکلات احتمالی داده‌های قرارداد هوشمند

بعد از بیان اینکه قرارداد هوشمند چیست؟ ممکن است مشکلاتی برای برخی به وجود آید. به گفته سرگئی ناذاروف، مدیرعامل Chainlink، از آنجا که اوراکل‌ها به طور سنتی داده‌ها را از یک منبع واحد منتقل می‌کردند، هیچ داده کاملا قابل اعتمادی وجود ندارد.

 Nazarov، در یک مقاله نوشت که داده‌ها ممکن است “به دلیل نقص وب سایت‌ها، اشتباه عمدی ارائه دهندگان خدمات یا اشتباهات غیر عمدی خراب شوند.”

نازاروف ادامه داد: “قراردادهای هوشمند منوط به وقایع است ؛ آن‌ها به رویدادهای بازار بستگی دارند، در بیمه به داده‌های اینترنت اشیا از ماشین‌ها، کارخانه‌ها یا تجهیزات دیگر بستگی دارند. در امور مالی تجارت، آن‌ها به داده‌های حمل و نقل بستگی دارند.”

اینترنت اشیا و آینده قراردادهای هوشمند

طی چند سال آینده، رشد گسترده در دستگاه‌های متصل به اینترنت اشیا می‌تواند باعث استفاده بیشتر از قراردادهای هوشمند شود. قراردادهای هوشمند می‌توانند با حذف واسطه، روشی استاندارد برای تسریع در تبادل داده و امکان پردازش بین دستگاه‌های اینترنت اشیا ارائه دهند. 

سخن پایانی

از اینکه در این مطلب با ما همراه بودید ممنونیم. ما سعی کردیم اطلاعات مفیدی در خصوص قرارداد هوشمند و مشکلات احتمالی داده‌های قرارداد هوشمند به شما ارائه دهیم.  به طور کلی هدف ما از نگارش این مطلب این بود که به سوال قرارداد هوشمند چیست؟ پاسخ دهیم و امیدواریم با مطالعه این مطلب بسیاری از ابهامات در ذهن شما کمرنگ شده باشد.

منبع

https://www.investopedia.com/terms/s/smart-contracts.asp